chrzstki

Chrząstki, zwane także chrząstką, stanowią rodzaj tkanki łącznej występującej w wielu częściach ciała. Są elastyczne, wytrzymałe i sztywne, a jednocześnie nieunaczynione oraz stosunkowo często pozbawione nerwów, co ogranicza ich zdolności do samodzielnej regeneracji. Komórki chrząstki, chondrocyty, znajdują się w jamkach (lacunae) w bogatej w proteoglikany i kolagen macierzy. Macierz chrząstki zawiera dużo wody, co nadaje jej sprężystość i zdolność do wytrzymywania ucisku.

Rodzaje chrząstek obejmują: hyaline chrząstkę, która jest najczęściej spotykana i pokrywa powierzchnie stawowe, część nosa oraz krążenie tchawicy i oskrzeli; elastyczną chrząstkę, zawierającą liczne włókna elastyczne, występującą w małżowinie usznej, nagłośni i przewodach słuchowych; oraz włóknistą chrząstkę, z dużą zawartością kolagenu typu I, znajdującą się w krążkach międzykręgowych, łąkotkach i spojeniu łonowym oraz w miejscach pod dużym obciążeniem.

Funkcje chrząstek obejmują amortyzację i ułatwianie ślizgu powierzchni stawowych, utrzymanie kształtu i wsparcie dla tkanki miękkiej w drogach oddechowych oraz w nosie. Lokalizacje obejmują stawy, nos, krtań, tchawicę, oskrzela i uszy.

Rozwój i odnowa chrząstki: powstaje z mezenchymy; chondroblasty syntetyzują macierz, w której osadzają się chondrocyty. Wzrost odbywa się drogą wzrostu interstycjalnego oraz na obrzeżach (growth via appositional). W dorosłości regeneracja chrząstki jest ograniczona z powodu braku ukrwienia, co czyni urazy i choroby chrząstek wyzwaniem klinicznym. Leczenie uszkodzeń często obejmuje techniki takich jak mikrofrakturacja, autologiczna implantacja chondrocytów lub inżynieria tkanek.