breedbanddiensten

Breedbanddiensten zijn toegangsdiensten tot internet die een grotere capaciteit en een constante verbinding bieden dan oudere of dial-up systemen. Ze maken moderne toepassingen mogelijk zoals videovergaderen, streaming en cloudopslag, en worden doorgaans geleverd via een permanente aansluiting in huis of op kantoor. Een onderscheid met narrowband ligt vooral in snelheid, latentie en betrouwbaarheid.

Technologieën die voor breedbanddiensten worden gebruikt, omvatten glasvezel (FTTH/FTTP), kabelnetwerken met DOCSIS, kopergebaseerde DSL (ADSL, VDSL), mobiele breedband (4G/5G) en in sommige regio’s satellietbreedband. Glasvezel levert meestal de hoogste snelheden en laagste latency, kabel kan snelheden in de orde van meerdere honderden Mbps tot enkele Gbps bieden, DSL is afhankelijk van de afstand tot de wijkcentrale, en mobiele breedband varieert sterk met dekking en netwerkbelasting. Satellietbreedband is beschikbaar waar andere infrastructuur ontbreekt, maar heeft doorgaans hogere latency en mogelijk lagere datasnelheden.

Kenmerken van breedbanddiensten zijn onder meer altijd-on connectivity, variërende downstream en upstream snelheden afhankelijk van technologie en abonnement, mogelijk datalimieten of throttling, en soms Service Level Agreements. Providers bieden verschillende pakketten op basis van snelheid, prijs en contractduur; installatiekosten en apparatuur zoals modems/routers kunnen deel uitmaken van een pakket.

Toepassing en impact: breedband maakt hoge kwaliteit video, cloudtoegang en verbonden apparaten mogelijk. Regulering en marktdynamiek variëren per land, met aandacht voor consumentenbescherming, netneutraliteit en infrastructuurtoegang voor concurrerende aanbieders.