Home

blootstellings

Blootstelling (meervoud: blootstellingen) is het proces waarbij een organisme, een object of een situatie wordt blootgesteld aan een agent of conditie, zoals straling, chemische stoffen, geluid of licht. Het begrip wordt in verschillende vakgebieden gebruikt en omvat zowel onmiddellijke als langetermijneffecten.

In veiligheid, gezondheidszorg en milieukunde onderscheidt men meestal externe blootstelling (van buitenaf op het lichaam of

In de geneeskunde en toxicologie wordt blootstelling vaak vertaald naar een dosis, bijvoorbeeld de stralingsdosis (Gray,

In fotografie en beeldvorming verwijst blootstelling naar de hoeveelheid licht die op een film of sensor valt.

Onderzoek en regelgeving richten zich op blootstelling: blootstellingsbeoordeling, biomonitoring en het vaststellen van grenswaarden voor arbeid

op
het
milieu)
en
interne
blootstelling
(wanneer
stoffen
via
ademhaling,
voedsel
of
huid
in
het
organisme
terechtkomen).
De
blootstelling
treedt
op
via
routes
zoals
inhalatie,
ingestie
of
dermale
aanraking,
en
hangt
af
van
duur,
intensiteit
en
frequentie.
Gy)
of
de
effectieve
dosis
(sievert,
Sv)
voor
straling,
en
de
concentratie
van
een
stof
(bijvoorbeeld
mg/m3)
in
de
omgevende
lucht.
Risico’s
hangen
af
van
de
dosis,
de
aard
van
de
stof
en
de
duur
van
de
blootstelling.
Die
wordt
bepaald
door
de
combinatie
van
diafragma,
sluitertijd
en
ISO.
Verkeerde
blootstelling
leidt
tot
onder-
of
overbelichting,
met
gevolgen
voor
detail
en
kleur.
en
milieu.
Doel
is
de
kans
op
schadelijke
effecten
te
verlagen
door
maatregelen
zoals
ventilatie,
monitoring
en
beschermende
uitrusting.