bladstelen

Bladsteel is de stalk die het blad aan de plantstam bevestigt. Het vormt de verbinding tussen blad en de rest van de plant en bevat vaak vasculaire weefsels die het blad met water, mineralen en suikers verbinden. De bladsteel helpt het blad in de juiste stand ten opzichte van het licht en kan bijdragen aan mechanische ondersteuning bij wind en zwaartekracht.

Variatie bestaat in lengte en dikte van de bladsteel. Bij veel dicotyle planten is er een duidelijke bladsteel die van de bladvoet naar de bladsteelpunt loopt. Bij veel monocotyle planten ligt de bladsteel deels of volledig in de basis van het blad, en bij sommige soorten ontbreken echte bladstelen helt of is het blad sessiel, direct aan de stengel bevestigd. Sommige bladeren zijn peltaat, waarbij de bladsteel aan de onderkant of in het midden van het blad vastzit en geen duidelijke lange steel heeft.

Anatomie en ontwikkeling: de bladsteel bevat vasculair weefsel, met xyleem en phloëem die de blad- en stamtak verbinden en zo water, mineralen en fotosyntheseresten transporteren. Bij veel dicotyle planten vormen de vaatbundels in de bladsteel vaak een ring rond een centrale merg, terwijl bij veel monocotyle planten de arrangementen van de vaatbundels anders kunnen zijn. Aan de basis van de bladsteel kunnen stipulen aanwezig zijn; bij sommige planten ontbreekt een vrome bladsteel en functioneert de basis als direct contact tussen blad en stengel. Bij bepaalde planten kan een pulvinus aanwezig zijn, een zwelling die beweging van het blad mogelijk maakt in reactie op licht of aanraking.

Ecologie en functie: door de bladsteel wordt de positie van het blad ten opzichte van het licht en de lucht beïnvloed, wat invloed heeft op fotosynthese en verdamping. Door milieu-invloeden kunnen bladstelen zich kenmerken aanpassen, bijvoorbeeld door lengte of flexibiliteit aan te passen aan de omgeving.