biogasvormen

Biogasvormen verwijst naar de verschillende vormen van biogas die ontstaan uit organisch materiaal door anaerobe vergisting. De samenstelling en het toepasbare gas hangen af van de gebruikte grondstoffen en van de verwerkingsstappen. In de praktijk gaat het vaak om een gas dat hoofdzakelijk uit methaan (CH4) en kooldioxide (CO2) bestaat, met kleine hoeveelheden water, stikstofverbindingen en zwavelwaterstof (H2S).

Rauw biogas ontstaat direct in een vergistingsinstallatie en bevat doorgaans ongeveer 50-70% methaan en 30-50% kooldioxide. Het kan worden ingezet voor warmte en elektriciteit, bijvoorbeeld via een verbrandingsmotor of een exponentiële omzetter, maar H2S en vochtige omstandigheden kunnen corrosie en afzetting veroorzaken. Voor gebruik in netwerken of voertuigen is upgrading vaak vereist.

Biogasvormen naar grondstoffen onderscheiden zich door de input: mest en dierlijke mest (mestbiogas), landbouwafval en gewasresten, stedelijk afvalwater en slib (slibbiogas), en industriële reststromen. Codigestie combineert meerdere soorten organisch materiaal. Thermofiele (hogere temperatuur) en mesofiele (matige temperatuur) vergisting zijn gangbare procesopties, met nachten en/ of droge versus natte systemen, afhankelijk van de samenstelling en de continue bedrijfsvoering.

Upgraded biogas, ook wel biomethane of renewable natural gas genoemd, is biogas waarbij CO2 en andere onzuiverheden worden verwijderd. Het resultaat is een gas met bijna pure methaan dat kan worden geïnjecteerd in het aardgasnet of gebruikt als transportbrandstof.

Toepassingen en voordelen liggen in elektriciteits- en warmteopwekking, CO2-reductie en afvalomzetting. Nadelen betreffen installatiekosten, onderhoud, en de noodzaak van gaszuivering en H2S-behandeling. Regulering en subsidies beïnvloeden de haalbaarheid en inzet van de verschillende biogasvormen.

---