bijkomstigheden

Bijkomstigheden is een Nederlands zelfstandig naamwoord in het meervoud. Het verwijst naar bijkomende feiten, details of omstandigheden die naast de hoofdzaak voorkomen of meegeleverd zijn. Een bijkomstigheid kan op het eerste gezicht onbeduidend lijken, maar kan wel van belang zijn voor context, evaluatie of besluitvorming. In het dagelijks taalgebruik wordt de term vaak gebruikt om aan te geven dat er aanvullende, maar niet centrale, factoren meespelen.

Etymologie: het woord is samengesteld uit bij plus komst, wat letterlijk ‘iets dat mee komt’ betekent. Daarmee drukt het de betekenis uit van zaken die tegelijk optreden met de hoofdzaak maar ernaast bestaan.

Toepassingsgebieden: in informele en formele communicatie verwijst men naar bijkomstigheden als nevenzaken, zij het in verkeers- of bedrijfscontext of in juridische documenten als bijkomende omstandigheden. In journalistiek kan een verslag naast de hoofdclaim ook bijkomstigheden noemen zoals vertragingen, kosten of operationele hinder. In filosofie of analyse kan men het gebruiken om te onderscheiden tussen wat essentieel is en wat bijkomstig is.

Voorbeelden: “Tijdens het onderzoek werden bijkomstigheden ontdekt die de conclusie niet wezenlijk veranderden.” “De begroting bevatte naast de hoofdkosten ook enkele bijkomstigheden zoals administratiekosten.”

Zie ook: bijzaak, bijkomstig, bijkomende kosten, bijkomende omstandigheden.