bezobjawowa

Bezobjawowa (przymiotnik) odnosi się do stanu lub przebiegu choroby, w którym nie występują widoczne objawy mimo obecności zakażenia lub procesu chorobowego. Termin ten jest powszechnie używany w medycynie i epidemiologii do opisu sytuacji, w której osoba nie odczuwa dolegliwości pomimo infekcji lub choroby.

Bezoobjawowy przebieg może występować w różnych kontekstach. Przykładem jest bezobjawowe zakażenie, na przykład infekcja SARS-CoV-2, gdzie osoba jest zakażona, lecz nie ma typowych symptomów; lub bezobjawowe nosicielstwo bakterii, które mogą utrzymywać patogeny w organizmie bez objawów (np. niektóre nosicielstwa bakteryjne). W praktyce rozróżnia się także pojęcie preobjawowe (osoba ostatecznie rozwija objawy) od bezobjawowego, które pozostaje bez symptomów przez cały czas obserwowany.

Diagnostyka i znaczenie epidemiologiczne. Bezobjawowe przypadki często wykrywa się w wyniku badań przesiewowych, testów diagnostycznych, kontaktowych lub badań populacyjnych. Mimo braku objawów mogą przyczyniać się do rozprzestrzeniania zakażeń, stąd ważne jest monitorowanie, testowanie i odpowiednie działania hygieniczno-sanitacyjne.

W kontekście klinicznym używany jest także termin bezobjawowy przebieg choroby, który różni się od stanu preobjawowego, w którym symptomy pojawią się później. Etymologicznie „bezobjawowa” pochodzi od „bez” + „objaw” (objawy). See also: nosiciel, preobjawowy, epidemiologia.