belichtingsniveau

Belichtingsniveau is een begrip uit fotografie en beeldvorming dat verwijst naar de hoeveelheid licht die het beeldsensor of film bereikt en daarmee de helderheid van het beeld bepaalt. Het belichtingsniveau wordt primair beïnvloed door de belichting: diafragma (opening van de lens), sluitertijd en ISO-waarde. Een groter diafragma (lagere f-waarde), een langere sluitertijd of een hogere ISO verhogen het belichtingsniveau en maken het beeld feller; een kleiner diafragma, kortere sluitertijd of lagere ISO verlagen het belichtingsniveau en leiden tot een donkerder beeld. Het juiste belichtingsniveau zorgt voor voldoende detail in hooglichten en schaduwen zonder clipping of verlies.

In de praktijk beoordelen fotografen het belichtingsniveau met de belichtingsmeting van de camera, die in verschillende modi kan werken (evaluatief, meetpunt, centrumgewogen). Belichtingscompensatie kan worden toegepast wanneer de meter de scène te fel of te donker vindt. In digitale beeldvorming worden pixelwaarden, histogrammen en waarschuwingen voor hooglichten en schaduwen gebruikt om het belichtingsniveau te evalueren.

Belichtingsniveau is gerelateerd aan maar niet hetzelfde als dynamisch bereik. Dynamisch bereik beschrijft de spreiding van lichte tonen die een sensor kan vastleggen; het belichtingsniveau daarentegen is de actuele hoeveelheid licht in de opname en hoe die is vastgelegd binnen de capaciteiten van de camera. In postproductie kunnen belichtingsaanpassingen het waarheidsgetrouw weergeven van de scène verbeteren zonder de integriteit van het beeld te schaden.