beddekking

Beddekking is het proces en het resultaat waarbij een materiaal op een oppervlak wordt aangebracht om het te bedekken. Het woord wordt in het Nederlands gebruikt in verschillende disciplines en kan verwijzen naar zowel de laag die bovenop een andere laag ligt als naar het materiaal dat die dekking levert. In etymologisch opzicht is beddekking afgeleid van bedekken.

In de geologie en aardwetenschappen verwijst bedekking naar de overliggende laag gesteente of sediment die een onderliggende formatie bedekt. Deze bedekkingslaag kan invloed hebben op hydrologie, stromingspatronen en stratigrafie, en is van belang bij exploratie en kaartvorming.

In landbouw en tuinbouw wordt vaak gesproken van bodembedekking of bedekking van de bodem. Doel is vochtbehoud, onkruidonderdrukking, en temperatuursregeling van de grond. Materialen variëren van organische mulches (zoals stro en houtsnippers) tot kunststof mulches en geotextiel. Daarnaast kunnen bodembedekkers als planten dienen om de bodem te bedekken en erosie te voorkomen.

In bouw en architectuur verwijst bedekking meestal naar de deklaag van een oppervlak, zoals dakbedekking of wandbekleding. Hier ligt de focus op bescherming tegen weersinvloeden en op esthetische afronding van een constructie.

Voordelen van bedekking zijn onder meer vochtbehoud, temperatuurstabilisatie en bescherming van oppervlakken. Nadelen kunnen kosten, onderhoudsbehoefte en mogelijke negatieve effecten op de onderliggende structuren zijn.

Zie ook: bedekking (algemeen), dakbedekking, bodembedekking.