Home

basisbestanddeel

Basisbestanddeel is een Nederlands term die verwijst naar het belangrijkste of fundamentele bestanddeel van een systeem, stof of proces. De samenstelling van een basisbestanddeel wordt vaak gezien als bepalend voor de eigenschappen en het gedrag van het geheel. Het woord is opgebouwd uit basis (fundament) en bestanddeel (component, deel).

In wetenschappelijke en technologische contexten duidt basisbestanddeel vaak op het hoofdzakelijke bestanddeel van een mengsel, oplossing,

In regulatory en kwaliteitscontexten kan basisbestanddeel onderdeel zijn van definities die essentieel zijn voor naleving, werking

Het vaststellen van het basisbestanddeel gebeurt doorgaans via kwantitatieve analyse (bijv. massa- of molfracties), functionele beoordeling

Zie ook: bestanddeel, basis, hoofdcomponent, kernbestanddeel.

materiaal
of
structuur.
In
scheikunde
kan
het
bijvoorbeeld
de
hoofdzureelt
of
de
belangrijkste
component
van
een
verbinding
betekenen;
in
de
bodemkunde
kan
het
verwijzen
naar
het
dominante
mineraal
of
de
voornaamste
korrel.
Ook
in
de
biologie
kan
het
de
belangrijkste
component
van
een
macromolecule
of
celstructuur
aanduiden.
De
exacte
interpretatie
varieert
per
vakgebied
en
context.
of
veiligheid.
Het
woord
heeft
daardoor
een
deels
normative
lading:
het
bepaalt
wat
als
cruciaal
wordt
gezien,
in
tegenstelling
tot
bijproducten
of
additieven.
Vernieuwing
of
verandering
van
het
basisbestanddeel
kan
ingrijpende
gevolgen
hebben
voor
eigenschappen
en
prestaties.
en
normen
die
aangeven
welk
component
de
kern
van
het
systeem
vormt.
Verwante
termen
zijn
hoofdcomponent
en
kernbestanddeel,
al
wijkt
hun
nuance
soms
af
afhankelijk
van
de
context.