autoriteitsargument

Een autoriteitsargument is een retorisch middel waarbij een bewering wordt gesteund door het oordeel van een autoriteit, zoals een wetenschapper, arts of erkende instelling. Het idee is dat de geloofwaardigheid van de informatie toeneemt omdat een deskundige het zegt. In formeel logisch debat kan het gezien worden als een informele drogreden wanneer de autoriteit geen relevante expertise heeft, er geen consensus bestaat, of er geen onafhankelijk bewijs wordt gegeven.

Een geldig gebruik berust op drie voorwaarden: de autoriteit is expert op het gebied van de kwestie, de bewering valt binnen zijn of haar vakgebied, en er is onafhankelijk bewijs of consensus onder andere deskundigen. Het argument kan ook dienen als aanzet tot verder onderzoek; de bewering moet vervolgens worden ondersteund door data, experimenten of peer-reviewed bronnen.

Veelvoorkomende valkuilen zijn het misbruiken van gezag (de autoriteit noemt iets, dus het is waar), de autoriteit overschatten of de bron verkeerd interpreteren. Ook kan een argument relevanter zijn in disciplines waar praktijkervaring cruciaal is, zoals geneeskunde of technologie, maar moet het altijd geverifieerd worden.

Voorbeelden: “Volgens de cardioloog dr. Jansen is dit symptoom een teken van aandoening X, dus we moeten vervolgstappen ondernemen.” of “Natuurlijk is dit een veilig product; een beroemd acteur zegt het.” Juist in medische richtlijnen en wetenschappelijke consensus wordt vaak op autoriteiten teruggevallen, maar blijft bewijs essentieel.