armoedeindex

Armoedeindex is een samengestelde indicator die bedoeld is om de mate van armoede in een bevolking weer te geven. In tegenstelling tot een enkel inkomenscriterium combineert een armoedeindex meerdere dimensies, zoals inkomen of consumptie, materiële ontberingen, en toegang tot basisvoorzieningen zoals huisvesting, gezondheidszorg en onderwijs. Door deze dimensies te normaliseren en samen te voegen, levert de index een getal op dat een beeld geeft van de omvang en ernst van armoede in een maatschappij. De uitkomsten worden vaak gepresenteerd als een schaal van 0 tot 1 of 0 tot 100, waarbij een hoger getal meer armoede aangeeft.

Berekeningsbenaderingen variëren. Een klassieke methode hanteert een armoedegrens, bijvoorbeeld een relative poverty line zoals 60 procent van het mediaan inkomen, en meet het aandeel mensen onder die grens. Daarnaast bestaan multidimensionale benaderingen die meerdere tekortkomingen tegelijk meenemen. Methoden zoals de Alkire-Foster aanpak wegen zowel de diepte als de breedte van armoede en leveren een MPI-achtige score op. In de praktijk worden vaak zowel inkomen- als niet-inkomensindicatoren gecombineerd, met verschillende wegingen per dimensie.

Toepassingen van de armoedeindex zijn onder meer het monitoren van veranderingen in armoedeprestaties over tijd, het vergelijken van regio’s of landen, en het informeren van sociaaleconomisch beleid en prioriteitsstelling. Voordelen zijn onder meer een breder beeld dan enkel inkomensgegevens en betere beleidsprioritering. Nadelen zijn afhankelijkheid van beschikbare data, subjectieve keuzes in indicatorselectie en gewichtstoekenning, en mogelijke interpretatieverschillen tussen contexten.

Zie ook: multidimensionale armoede, relatieve armoede, armoedebestrijding.