arbitragebesluiten

Arbitragebesluiten zijn de schriftelijke beslissingen van een arbitraal tribunaal dat geschillen buiten de gewone rechter om beslecht. Dergelijke besluiten (ook wel arbitraal vonnis of award genoemd) bevatten de uiteindelijke beoordeling van feiten en recht, de toegewezen vergoedingen of maatregelen, en vaak een motivatie van het tribunaal. Arbitrage kan zowel ad hoc als via een arbitrage-instelling plaatsvinden, en covers commerciële, investerings- en soms arbeids- of bouwgeschillen.

In veel rechtsordes hebben arbitragebesluiten bindende kracht en kunnen zij door nationale rechtbanken worden erkend en ten uitvoer gelegd. Internationaal speelt het New York-verdrag (1958) een centrale rol bij de internationale erkenning en tenuitvoerlegging van arbitragerechters. De mogelijkheden voor cassatie of vernietiging van een arbitraal besluit zijn doorgaans beperkt en verschillen per jurisdictie; gebruikelijke gronden zijn procedurele onregelmatigheden, partijdigheid van arbiters, overschrijding van bevoegdheden of strijd met dwingend recht of openbare orde.

Voordelen van arbitragebesluiten zijn vaak snelheid, deskundigheid van arbiters, vertrouwelijkheid en flexibiliteit bij procedurele regels. Kritiek richt zich op kosten, beperkte mogelijkheid tot appel en soms op inconsistentie tussen besluiten. Partijen kunnen in hun arbitrageovereenkomst de toepasselijke regels, taal, plaats van arbitrage en beperktere beroepsmogelijkheden vastleggen, wat de voorspelbaarheid van uitspraken beïnvloedt.