ademhalingsefficiëntie
Adehalingsefficiëntie is het vermogen van het ademhalingssysteem om voldoende gasuitwisseling te leveren met een minimale ademarbeid. In de literatuur worden kenmerken zoals de verhouding dode ruimte tot ademvolume (VD/VT) en de ventilatorische efficiëntie voor CO2 (VE/VCO2) gebruikt om efficiëntie te beschrijven. Een hogere ademarbeid of een groter VD/VT wijst op minder efficiëntie.
Factoren omvatten anatomische dode ruimte, longcompliance en luchtwegweerstand, ademhalingsspierkracht en -coördinatie, borstkasmobiliteit, en veranderende somatische factoren
Metingen omvatten spirometrie, capnografie (end-tidal CO2), bloedgasanalyse en berekeningen zoals VE/VO2 en VE/VCO2; de Bohr-equatie kan
Verbetering van ademhalingsefficiëntie omvat ademhalingstraining (diaphragmatic breathing, pursed-lip breathing), inspiratoire spiertraining en ademhalingsbiofeedback, gecombineerd met pacing
Klinisch belang: betere ademhalingsefficiëntie kan dyspneu verminderen, inspanningstolerantie verhogen en kwaliteit van leven verbeteren; de aanpak