aanhoudingen

Aanhoudingen zijn formele handelingen waarbij een politieambtenaar of andere bevoegde autoriteit een persoon tijdelijk van zijn vrijheid berooft om hem ter verhoor of nader onderzoek naar een politiebureau te brengen. Een aanhouding is een middel in het opsporingsproces en geen veroordeling.

Het wettelijke kader is vastgelegd in het Wetboek van Strafvordering. Een aanhouding kan plaatsvinden wanneer er redelijke verdenking bestaat van betrokkenheid bij een strafbaar feit en wanneer het nodig is om het onderzoek te beveiligen of om te voorkomen dat het onderzoek wordt bemoeilijkt. De aangehouden persoon heeft rechten, zoals informatie over de redenen van aanhouding, recht op bijstand van een advocaat en recht om te zwijgen.

Procedureel: Na aanhouding moet de betrokkene zo spoedig mogelijk aan het openbaar ministerie worden voorgeleid. Het OM beslist of de verdachte wordt vrijgelaten of langer wordt vastgehouden (bewaring/voorlopige hechtenis) met rechterlijke toetsing. Verlengen van vrijheidsbeneming vereist meestal toestemming van een rechter. Minderjarige verdachten genieten aanvullende waarborgen.

Aanhouding is verschillend van bewaring (voorlopige detentie na rechterlijke machtiging) en van arrestatie (de formele handeling van in hechtenis nemen). De regels voor termijn en toezicht bestaan om misbruik te voorkomen en de rechten van de betrokkene te beschermen.