Zelfbeschikking
Zelfbeschikking is het principe dat groepen volken het recht hebben om hun politieke status en hun economische, sociale en culturele ontwikkeling zelf te bepalen. Het onderscheidt twee dimensies: interne zelfbeschikking (zelfbestuur en autonomie binnen de grenzen van een bestaande staat) en externe zelfbeschikking (het recht op onafhankelijkheid of afscheiding, onder bepaalde omstandigheden).
De rechtsbasis van zelfbeschikking ligt in de universale normen van het internationaal recht. Het VN-Handvest noemt
Mechanismen en praktijken van zelfbeschikking variëren. Ze omvatten verregaande autonomie of federalisering binnen een staat, constitutionele
Discussies over zelfbeschikking raken aan spanningen tussen het recht op zelfbeschikking en territoriale integriteit, de legitimiteit