Wondomgeving

Wondomgeving is een begrip uit de wondzorg dat verwijst naar de fysieke, chemische en biologische omstandigheden rondom een wond. Hieronder vallen de wondbodem (het wondbed) en de periwondzone (de huid direct om de wond), maar ook de aanwezigheid van vocht, temperatuur, zuurstofspanningen, pH en micro-organismen in de omgeving. De wondomgeving beïnvloedt zowel de snelheid als de kwaliteit van de wondgenezing en speelt een rol bij risico op infectie, pijn en geur.

Belangrijke componenten zijn vochtbalans en exsudaat, de toestand van het wondbed (necrose, slough, granulatieweefsel), de staat van de periwund huid, en de aanwezigheid van microscopische biofilms. Een gunstige wondomgeving is vochtig maar niet drassig, warm en zuurstofrijk, met een schone en stabiele omgeving en een gezonde bacteriële flora. Een ongunstige omgeving kan leiden tot maceratie van de huid, vertraagde genezing en toegenomen pijn.

Management richt zich op het handhaven van de juiste vochtbalans, het verwijderen van necrotisch weefsel indien nodig, en het kiezen van geschikte wondverzorgingsmaterialen (bijv. hydrofiele pads, hydrocolloïden, alginaten) afgestemd op exsudaatniveau. Infectiepreventie en—behandeling, detectie van biofilms, en bescherming van de periwund huid tegen irritatie of wrijving zijn cruciaal. Regelmatige beoordeling van het wondmilieu en aanpassing van de behandeling zijn essentieel voor genezing.

In de praktijk varieert de gewenste wondomgeving per type wond, maar bij zowel acute als chronische wonden staat het beperken van trauma, het behoud van vocht en het voorkomen van infectie centraal.