Werelderfgoedlocaties

Werelderfgoedlocaties zijn plaatsen die door UNESCO als Werelderfgoed erkend zijn vanwege hun uitzonderlijke universele waarde. Deze locaties kunnen cultureel, natuurlijk of gemengd van aard zijn en vertegenwoordigen sporen van menselijke geschiedenis, cultuur of biodiversiteit die wereldwijd van betekenis zijn. De UNESCO stelt tien criteria waaraan een site moet voldoen (i–x); de eerste zes gaan over cultureel belang en de laatste vier over natuurlijk belang, en de combinatie van beide kan ook meetellen. Een site moet bovendien een duidelijke authenticiteit en integriteit tonen en een plan hebben voor bescherming.

Het nominatieproces verloopt via de lidstaten: een dossier wordt ingediend, vaak na onderhandelingen met regionale en lokale autoriteiten. Voor de evaluatie worden specialisten geraadpleegd, doorgaans via ICOMOS voor cultuur en IUCN voor natuur. Het Werelderfgoedcomité beslist vervolgens of een site wordt opgenomen op de Werelderfgoedlijst en welke verplichtingen de staat van partijen moet aangaan. Inschrijving brengt bescherming en monitoring met zich mee, vereist beheerplannen, financiering en periodieke rapportages over de staat van instandhouding.

Werelderfgoedlocaties spelen een belangrijke rol in erfgoedbehoud, onderwijs, onderzoek en toerisme. Tegelijkertijd brengen ze uitdagingen met zich mee, zoals druk door toerisme, stedelijke ontwikkeling en klimaatverandering, waardoor continu toezicht en samenwerking op internationaal en lokaal niveau noodzakelijk zijn.