Weerkaatste

Weerkaatste is de verleden tijd van het werkwoord weerkaatsen, wat betekent dat iets terugkaatst of terugstralt tegen een oppervlak. Het woord is opgebouwd uit weer- (terug) en kaatsen (werpen of stoten). In algemene zin verwijst het naar het terugkaatsen van golven, licht of straling van een grensvlak.

In de natuur- en toegepaste wetenschappen wordt weerkaatsing gebruikt om het proces te beschrijven waarbij een golf terugkeert nadat hij een grensvlak raakt. Bij optica gaat het om reflectie van licht, waar de hoek van inval gelijk is aan de hoek van terugkaatsing. Bij geluidsgolven keert de trilling terug van muren of andere oppervlakken, wat van belang is voor akoestiek en geluidsisolatie. Het begrip speelt ook een cruciale rol in technologieën zoals spiegels, radar, sonar en medische beeldvorming, waar gecontroleerde weerkaatsing essentieel is voor metingen en beeldvorming.

In figuurlijke zin kan weerkaatsing ook verwijzen naar herinneringen, ideeën of emoties die terugkeren in een gesprek, een tekst of iemands gedachten. Het begrip wordt daarom ook wel in literaire en rhetorische contexten gebruikt om een teruggevonden imago of hernieuwde reflectie van een onderwerp te beschrijven.

Zie ook: reflectie, terugkaatsen, weerkaatsing.