Vernalisatie

Vernalisatie, ook wel vernalisation genoemd in het Engels, is het proces waarbij blootstelling aan langdurige koude planten in staat stelt om te bloeien in het voorjaar. Het komt vooral voor bij winterharde soorten zoals wintertarwe, wintergerst en andere gewassen die na de winter pas willen bloeien. Zonder deze koudeperiode kan bloemvorming bij deze planten uitgesteld of zelfs afgebroken zijn.

Mechanisme op hoofdniveau: langdurige kou induceert veranderingen in de regulatie van bloeigetargets. Dit omvat vaak epigenetische aanpassingen en veranderingen in de expressie van bloemrepressors. Zodra de koudeperiode voorbij is en het warmer wordt, wordt de remming van de bloei losgelaten en kan de plant overgaan tot reproductieve groei en bloei.

Vereisten en variatie: de benodigde duur en temperatuurrange van vernalisatie verschillen per soort en ecotype, maar meestal gaat het om meerdere weken bij temperaturen nabij het vriespunt tot zacht koudegebied. Sommige soorten hebben weinig of geen vernadiewSJ behoefte; andere planten zijn sterk afhankelijk van deze koudeperiode om tijdig te kunnen bloeien.

Toepassingen en implicaties: in de landbouw en tuinbouw wordt vernalisatie soms kunstmatig nagestreefd door planten of zaden tijdelijk aan koude te onderwerpen. Dit helpt de timing van bloei af te stemmen op het gewenste teeltvenster en voorkomt vroegbloei of niet-bloeien door onbekommerde koude.

Voorbeelden: wintergewassen zoals wintertarwe en wintergerst vertonen vaak een vernalisatiebehoefte; veel eenjarige planten hebben deze koude niet nodig. Vernalisatie is een belangrijk aspect van de plantenontwikkeling en heeft invloed op opbrengst en reproductieve timing.