Verkeersrust

Verkeersrust is een verkeerskundige doelstelling en beleidsconcept dat gericht is op het verminderen van snelheid en verkeersdrukte in woon- en leefgebieden, zodat voetgangers en fietsers veiliger en prettiger kunnen bewegen. Het benadrukt de leefbaarheid van straten door gemotoriseerd verkeer minder dominant te maken en de ruimte meer te geven aan niet-motoriseer verkeer. Verkeersrust wordt gezien als een combinatie van ruimtelijk ontwerp, regulering en gedragsbeïnvloeding die samen leiden tot lagere snelheden en minder verkeershinder.

In de praktijk wordt verkeersrust bereikt met een mix van maatregelen. Fysieke aanpassingen zoals drempels, plateaus, chicanes en straatversmallingen vertragen voertuigen. Ook woonerven en zones met 30 kilometer per uur of lagere snelheidslimieten dragen bij aan een rustige straatomgeving. Daarnaast worden regels, handhaving en voorlichting ingezet om het naleven van de snelheid te bevorderen. Ontwerpen zijn vaak gericht op prioriteit voor voetgangers en fietsers, duidelijke oversteekpunten en duidelijke zichtlijnen.

Effecten en waarde: meerdere studies tonen dat verkeersrust kan leiden tot lagere gemiddelde snelheden, minder ernstige ongevallen en een groter gebruik van lopen en fietsen. Het draagt bij aan leefbaarheid, buurtkwaliteit en sociale cohesie. Tegelijkertijd kan het vragen om aanpassingen in mobiliteitspatronen en investeringen in infrastructurele functies van straten, wat soms op weerstand kan stuiten bij gebruikers die snel en direct vervoer missen.

Verkeersrust is daardoor een afweging tussen veiligheid, mobiliteit en leefomgeving, toegepast in woonwijken, scholen en stadscentra, en vereist samenwerking tussen bestuur, bewoners en professionals in ruimtelijke ordening en verkeer.