Uitlachen

Uitlachen is een werkwoord in het Nederlands dat betekent iemand publiekelijk belachelijk maken door ermee te lachen of te spotten. Het verwijst naar het maken van iemand tot onderwerp van spot, vaak ten koste van diens gevoelens. Het is meestal negatief bedoeld en kan leiden tot schaamte of uitsluiting.

In zinnen: “Hij werd uitgelachen toen hij struikelde.” of “Ze lachen haar uit om haar accent.” Uitlachen is een transitief werkwoord: het heeft een direct object, de persoon of groep die het doelwit is. Het voltooid deelwoord is uitgelachen; hij of zij is uitgelachen.

Etymologisch komt uitlachen van lachen met het prefix uit-, wat aanduidt dat iemand publiekelijk wordt gemaakt. Het is verwant aan belachelijk maken en ridiculeren.

Sociale aspecten: uitlachen wordt doorgaans gezien als onaardig of schadelijk en valt onder pesten of sociale uitsluiting. In informele contexten kan het als grap bedoeld zijn, maar vereist duidelijke grenzen en instemming; zonder die context kan het psychologische schade veroorzaken.

Synoniemen: belachelijk maken, ridiculeren, te kakken zetten. Verwante uitdrukkingen: lachen met iemand kan vriendelijk zijn als het wederzijds is en niet kwetsend.