Scriptblokkers

Scriptblokkers zijn hulpmiddelen die de uitvoering van client-side scripts, met name JavaScript, op webpagina's verhinderen of beperken. Ze komen voor als browserextensies (bijv. NoScript of soortgelijke add-ons), als ingebouwde browserfuncties op privacygerichte modi, of als netwerk- en proxyfilters die scriptbronnen blokkeren. Het doel is meestal privacy en beveiliging, maar ook prestatieverbetering door minder netwerkverzoeken.

Ze werken door het herkennen en blokkeren van scriptbronnen of door te voorkomen dat inline scripts worden uitgevoerd. Veel systemen hanteren domein- of padgerelateerde regels, content-security-policy-achtige controles, of een toestemmingsmechanisme waarbij gebruikers scripting per site mogen toestaan of blokkeren. Sommige blokkeringen zijn automatisch, andere vereisen handmatige whitelistinstellingen.

De voordelen zijn onder meer verbeterde privacy en minder tracking, minder kans op kwaadaardige scripts en mogelijk snellere laadtijden. Nadelen zijn onder meer storingen in websites die afhankelijk zijn van JavaScript voor navigatie, interactieve elementen of loginprocessen. Het gebruik vergt vaak regelmatige controle en mogelijk whitelisting van vertrouwde sites.

Voorbeelden en varianten omvatten NoScript en andere scriptblokkers, content blockers en privacytools in moderne webbrowsers, en netwerkoplossingen die tracking en third-party scripts blokkeren.

Bij het overwegen van het gebruik moet rekening gehouden worden met de gewenste balans tussen privacy en functionaliteit. Test cruciale sites en blijf alert op compatibiliteitsproblemen.