Rhizolabexperimenten

Rhizolab-experimenten verwijzen naar experimentele opstellingen in laboratoriumomgevingen die gericht zijn op het bestuderen van wortelstelsels onder gecontroleerde condities. Doel is inzicht te krijgen in wortelgroei, wortelarchitectuur en wortel-bodeminteracties, en in hoe wortels reageren op variaties in water, nutriënten en omgevingsstress.

Typische opstellingen omvatten rhizotrons met doorzichtige wanden waarin wortels langs een media zichtbaar zijn, evenals gel- of transparante media die wortels 3D kunnen observeren. Voor het monitoren worden imaging-technieken toegepast zoals time-lapse fotografie, confocale microscopie of röntgencomputertomografie (X-ray CT). Gewassen zoals Arabidopsis thaliana dienen als modelorganismen; ook belangrijke landbouwgewassen zoals tarwe en maïs komen aan bod.

Metingen omvatten wortellengte, worteloppervlak, vertakkingspatronen, worteldiepte en biomassabijdrage. Verder bestuderen ze wortelgroei onder variërende nutriënten, watervoorraad, pH, mechanische spanningen en symbiose met microbielegemeenschappen (bijv. mycorrhizae).

Voordelen van rhizolab-experimenten zijn de mogelijkheid wortelgedrag direct te observeren onder gecontroleerde factoren en het onderscheiden van factoren die wortelgroei sturen. Nadelen zijn dat labcondities soms afwijken van veldomstandigheden en de gebruikte media wortelrespons kunnen beïnvloeden; extrapolaties naar landbouwtoepassingen vereisen zorgvuldige vertaalslag en veldvalidatie.