Reflexionsberichten

Reflexionsberichten zijn reflectieve verslagen geschreven door studenten of professionals om ervaringen en leerprocessen vast te leggen en te verantwoorden. Ze dienen vaak als instrument voor beoordeling en professionele ontwikkeling.

Inhoudelijk beschrijven ze de context en de uitgevoerde taken, analyseren ze het eigen handelen en de gemaakte keuzes, en reflecteren ze op wat goed werkte en wat beter kon. Daarnaast worden relevante theorieën of literatuur betrokken, leerpunten geformuleerd en vaak een plan voor toepassing in de toekomst opgenomen.

Qua structuur zijn reflexionsberichten vaak vrij geschreven of gestructureerd volgens een model, zoals Gibbs' Reflective Cycle of Kolb's leercyclus. Veel instellingen gebruiken sjablonen met onderdelen als context, reflectie, leerpunten en een actieplan; soms wordt ook feedback van een begeleider opgenomen.

Toepassingsgebieden zijn onder meer onderwijs en opleiding, stage en beroepspraktijk in sectoren zoals verpleegkunde, pedagogiek en sociaal werk, maar ook in onderzoek en professionaliseringstrajecten. Ze kunnen zowel in academische als in praktijkgerichte trajecten onderdeel van de beoordeling zijn.

Voordelen zijn onder meer toename van zelfbewustzijn, kritische vaardigheden en professionele ontwikkeling; nadelen kunnen subjectiviteit, oppervlakkige reflectie en tijdsdruk zijn. De kwaliteit van reflexionsberichten hangt sterk af van de begeleiding en duidelijke beoordelingscriteria.