Prototypeontwikkeling

Prototypeontwikkeling is het proces van het ontwerpen, bouwen en evalueren van vroege representaties van een product of systeem met als doel leerdoelen zoals validatie van concepten, communicatie tussen belanghebbenden en vermindering van risico’s vóór massaproductie. Prototypes helpen bij het verkennen van ontwerpkeuzes, het testen van functionele en bruikbaarheidscriteria en het geven van richting voor vervolgwerk.

Toepassingsgebieden omvatten productontwerp, softwareontwikkeling, hardware en services. In een iteratief ontwikkeltraject worden ideeën in korte cycli omgezet in prototypes, getest met gebruikers en stakeholders, geanalyseerd op haalbaarheid, bruikbaarheid en kosten, en vervolgens aangepast.

Proces: probleemdefinitie en analyse, conceptontwikkeling en selectie, prototypeplanning, ontwerp en productie van het prototype, evaluatie en acceptatie, gevolgd door iteraties. Bij vroege fasen kan gekozen worden voor low-fidelity prototyping zoals schetsen en papiermodellen en snelle digitale prototypes; latere fasies gebruiken high-fidelity, functionele prototypes en soms proefmodellen voor productie.

Prototypetypes: throwaway en evolutionary. Technieken omvatten 3D-printen, CNC-frezen, lasersnijden, elektronica-prototyping, UI/UX-wireframes en simulaties.

Uitkomsten omvatten leerpunten, gewijzigde eisen en een basis voor productie of verdere ontwikkeling. Het onderscheid met proof of concept is dat PoC de technische haalbaarheid aantoont, terwijl een prototype zich richt op vorm, werking en gebruikerservaring; een minimum viable product is een vroeg marktklare versie met minimale functies.