Proceskostenvergoeding

Proceskostenvergoeding is een fondsbrekende term uit het Nederlandse civiele recht. Het betreft de vergoeding die de winnaar van een gerechtelijke procedure kan vorderen van de verliezer voor de kosten die zijn gemaakt bij het voeren van de zaak. Tot deze kosten behoren onder meer de kosten van juridische bijstand (advocaat of juridisch adviseur), griffierechten en andere noodzakelijke kosten zoals deskundigen- of afhandelingkosten die redelijkerwijs zijn gemaakt om de zaak te voeren of te verdedigen.

In civiele procedures bepaalt de rechtbank aan het eind van de procedure of en hoeveel proceskosten aan de winnaar vergoed moeten worden. De hoogte van de vergoeding is doorgaans vastgelegd in regels zoals het Besluit vergoeding van proceskosten, dat tarieven koppelt aan het type zaak, de fase van de procedure en de behaalde uitkomst. De rechtbank kan bepalen dat de verliezer alle kosten moet vergoeden, of slechts een deel, of in uitzonderlijke gevallen geen kosten. Bij sprake van gedeeltelijk succes kan de vergoeding naar rato worden verdeeld.

Enkele nuancepunten: de proceskostenvergoeding maakt deel uit van de eindvordering en is onafhankelijk van of iemand wettelijke bijstand heeft ontvangen. Als er bijstand is verleend via rechtsbijstand, kunnen de kosten voor die bijstand mogelijk anders worden verdeeld of gesubsidieerd door de overheid. De mogelijkheid tot vergoeding geldt niet voor eigen schade of schadeposten buiten de kosten van de procedure zelf. Het gaat erom dat de partij die in het gelijk is gesteld, de redelijke en noodzakelijke kosten van de procedure niet zelf volledig hoeft te dragen.