Premedicatie

Premedicatie is medicatie die vooraf aan een medische ingreep wordt toegediend met als doel de voorbereiding te verbeteren en complicaties te verminderen. De voornaamste doelen zijn angst- en pijnreductie, sedatie indien nodig, misselijkheid en braken voorkomen, en het verkleinen van speekel- en luchtwegproblemen. Premedicatie kan plaatsvinden in verschillende contexten, waaronder anesthesiologie, tandheelkunde en soms radiologische of andere procedures waarbij korte sedatie gewenst is.

Veelgebruikte medicijngroepen bij premedicatie zijn onder andere anxiolytica (zoals benzodiazepines zoals midazolam) om angst te verminderen, analgetica of opioïden (zoals fentanyl) voor pijnbestrijding, antiemetica (zoals ondansetron) om misselijkheid te voorkomen, en anticholinergica (zoals glycopyrrolaat) om speeksel- en secretieproductie te beperken. Voor anesthesie kunnen ook ontstoppings- of zuurremmende middelen worden ingezet (zoals H2-blokkers) om het risico op aspiratie te verminderen. In de tandheelkunde kunnen antibiotica worden gegeven als profylaxe voor bepaalde aandoeningen, bijvoorbeeld bij patiënten met verhoogd risico op infecties.

De keuze van premedicatie is afhankelijk van de aard van de ingreep, de medische geschiedenis van de patiënt en mogelijke interacties met andere medicijnen. Belangrijke overwegingen zijn nuchterheidsbeleid, leeftijd, gewicht, allergieën en controle van vitale functies. Mogelijke bijwerkingen zijn onder meer ademhalingsdepressie, bloeddrukdaling, misselijkheid en allergische reacties. Premedicatie wordt doorgaans alleen toegediend onder toezicht van bevoegde zorgverleners.