Opsommingsteksten

Opsommingsteksten zijn korte teksten die een overzicht geven van een aantal onderdelen, kenmerken of opties binnen een groter onderwerp. In tegenstelling tot een uitgebreide samenvatting richten ze zich op de beknopte benoeming van punten, meestal in de volgorde waarin ze voorkomen of in een logische volgorde.

Toepassingsgebieden hiervan zijn brochures, productomschrijvingen, handleidingen, rapporten en webteksten. Het doel is lezers snel essentiële informatie aan te leveren zonder uitgebreide toelichting, zodat men in één oogopslag de belangrijkste punten kan zien.

Kenmerken en stijl van opsommingsteksten zijn feitelijk en neutraal van toon, beknopt en informatief. Ze gebruiken vaak parallelle formuleringen, duidelijke termen en een consistente zinsopbouw. Een opsomming wordt meestal ingeleid met een korte zin of een dubbele punt, waarna de punten worden genoemd.

Opbouw en voorbeeld: een gebruikelijke structuur is een korte inleidende zin gevolgd door drie tot vijf kernpunten. Voorbeeld: „Deze handleiding behandelt drie hoofdonderdelen: installatie, gebruik en probleemoplossing.” Zo’n opzet maakt de inhoud direct scanbaar voor de lezer.

Relatie tot andere tekstvormen: een opsommingstekst verschilt van een volledige samenvatting doordat de focus ligt op het benoemen van punten in plaats van een uitgebreide herformulering. In langere teksten kan een opsomming fungeren als tussenkop of als inleidende paragraaf die daarna de afzonderlijke punten nader toelicht.