Openstandaarden

Open standaarden zijn normen die openbaar beschikbaar zijn voor iedereen en ontwikkeld worden door erkende normenorganisaties via een open en transparant proces. Het doel is interoperabiliteit tussen verschillende systemen, producten en diensten, zodat implementaties van verschillende leveranciers met elkaar kunnen samenwerken en lange-termijn toegang tot data behouden blijft.

Belangrijke kenmerken zijn publiek toegankelijke specificaties; geen of beperkte licenties die redelijk en niet-discriminerend zijn; brede participatie in de ontwikkeling; transparantie in besluitvorming; en afdwingbare ondersteuning van interoperabiliteit. Open standaarden streven naar wederzijdse compatibiliteit en genderloze implementatie over verschillende platforms en producten.

Organisaties die open standaarden ontwikkelen zijn onder andere ISO/IEC, ITU, W3C, IETF, ETSI en IEEE. Daarnaast werkt men samen via consortia en regionale of nationale bureaus. Overheden bevorderen het gebruik van open standaarden in aanbestedingen om interoperabiliteit en lange termijn beschikbaarheid te waarborgen en om afhankelijkheid van specifieke leveranciers te verminderen.

Voorbeelden van open standaarden zijn HTML en HTTP (IETF/W3C), XML; Open Document Format (ODF) ISO/IEC 26300; en Web Content Accessibility Guidelines (WCAG) van W3C. Open standaarden worden toegepast om verschillende leveranciers en platforms met elkaar te laten communiceren en om gegevensuitwisseling mogelijk te maken zonder vendor lock-in.

Voordelen van open standaarden omvatten betere interoperabiliteit, langere levensduur van gegevens, technische concurrentie en potentiële kostenbesparingen. Uitdagingen zijn onder meer de complexiteit van governance, afstemming over IP-rechten en de balans tussen openheid en commerciële belangen.