Nabijhorende

Nabijhorende is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat wordt gebruikt om zaken te beschrijven die nabij of aangrenzend liggen ten opzichte van een referentieobject. Het verwijst naar entiteiten die in de directe nabijheid bevinden of een grens delen met het genoemde object, zoals percelen, zones of aanvullende gebieden.

Etymologie: nabijhorende is afgeleid van nabij (dichtbij) met het suffix -ende, en is verwant aan woorden als nabijgelegen en naburig. De vorm wordt vooral aangetroffen in formele of juridische teksten.

Toepassingsgebied: Het begrip komt vooral voor in kadaster, ruimtelijke ordening en juridische documenten. In kadaster- of landmetingscontext verwijst nabijhorende percelen naar percelen die een grens delen met een opgegeven perceel of binnen een bepaald nabijheidsinterval vallen. In planningsrapporten beschrijft het nabijhorende gebied dat door een besluit of regeling wordt beïnvloed. Voorbeelden: “de nabijhorende percelen langs de grens”; “de notitie geldt voor het nabijhorende gebied.”

Grammaticale notitie: Nabijhorende wordt meestal gebruikt als attributief bijvoeglijk naamwoord, bijvoorbeeld: nabijhorende eigendom, nabijhorende percelen. Het is gangbaar in formele teksten; in dagelijkse taal worden vaker termen als naburig of aangrenzend gebruikt.

Zie ook: kadaster, ruimtelijke planning, eigendomsrecht, percelenkaart, aangrenzend.