Merkonderzoek

Merkonderzoek is een term die in het Nederlands op twee manieren wordt gebruikt: marktonderzoek gericht op merken en een juridisch proces rondom merkbescherming. In de eerste betekenis onderzoekt men hoe een merk opereert in de markt; in de tweede betekenis toetst men de haalbaarheid en risico’s van merkregistratie en -inbreuk.

Bij marketinggericht merkonderzoek onderzoekt men hoe consumenten een merk waarnemen en welke eigenschappen en emoties ermee geassocieerd worden. Doelen zijn meestal het meten van naamsbekendheid, merkassociaties, houding, merkvoorkeur en aankoopintentie. Methoden omvatten surveys, interviews, focusgroepen, merktracking, sociale luisteranalyse en A/B-tests. De resultaten leveren inzicht in merkidentiteit en positionering en leveren concrete aanbevelingen voor communicatie en productontwikkeling.

Juridisch merkonderzoek, ook wel merkentoets of clearance genoemd, heeft tot doel vaststellen of een voorgestelde merknaam of -beeld registreren is en of er risico’s op inbreuk bestaan. Stappen: definiëren van relevante goederen en diensten en zoeken in merkendatabases (nationaal, Benelux/EUIPO, WIPO), inclusief identieke of vergelijkbare merken en relevante klassen volgens Nice. Beoordeeld worden onderscheidend vermogen, descriptiviteit en kans op verwarring. Het resultaat is een risicoanalyse met aanbevelingen voor alternatieve namen of ontwerpen.

Beperkingen en toepassingsgebied: een zoekopdracht biedt geen garantie; registratieresultaten variëren per jurisdictie. Merkonderzoek is meestal onderdeel van een bredere merkstrategie en IP-advies.

Wie inzet: merkenbureaus, marketingteams en IP-advocaten.