Luchtverdeling

Luchtverdeling is het proces waarbij de lucht in een ruimte of in een ademhalingssysteem wordt verdeeld en verplaatst, met als doel voldoende ventilatie, thermisch comfort en goede luchtkwaliteit te realiseren. De term wordt in verschillende vakgebieden gebruikt, zoals bouwkunde/ HVAC en fysiologie van de ademhaling.

In gebouwen verwijst luchtverdeling naar hoe toevoer- en afvoerlucht door een ruimte stroomt. Belangrijke factoren zijn het type ventilatiesysteem (mechanische of natuurlijke ventilatie), de plaatsing van diffusers en retouropeningen, ductworks en de balans tussen toevoer en afvoer. Doelen zijn een gelijkmatige temperatuur, beperkte tocht, voldoende frisse lucht en energiebesparing. Ontwerpkeuzes beïnvloeden ook de kans op korte-luchtstromen en opdelingen door ruimtelijke indeling en bezetting. Optimalisatie gebeurt met behulp van klimaatstudies, berekeningen met Computational Fluid Dynamics (CFD) en objectieve metingen van luchtsnelheden, CO2-concentraties en ventilatie-efficiëntie.

In de longen verwijst luchtverdeling naar de verdeling van ademlucht over de longen en de alveolen. Deze verdeling wordt beïnvloed door zwaartekracht, longcompliance, luchtwegweerstand en houding. Een ongelijke verdeling kan leiden tot ventilatie-perfusie (V/Q) mismatches en minder efficiente gaswisseling. Onderzoeksmethoden omvatten beeldvorming (MRI, CT), gasuitwisselingsmetingen en V/Q-scans.

Evaluatie en normen dragen bij aan de gewenste luchtkwaliteit en comfort. Internationale richtlijnen zoals ASHRAE 62.1/62.2 en EN-normen geven aanbevelingen voor ventilatiestoten, drukbalans en ruimtelijke kwaliteit. Luchtverdeling blijft een cruciale factor voor gezondheid, comfort en energie-efficiëntie.