LinuxSystemen

Linuxsystemen is een verzamelnaam voor besturingssystemen die de Linux-kern als centraal onderdeel gebruiken, meestal in combinatie met gebruikersruimteprogramma's uit de GNU-project en andere bronnen. In de praktijk verwijst de term naar een familie van Linux-distributies die desktop-, server- en embedded-versies leveren, zoals Debian, Ubuntu, Fedora, openSUSE en Arch Linux.

De kern van Linuxsystemen is de Linux-kern, een monolithische kernel die processen, geheugenbeheer, I/O en apparaatsturing ondersteunt. Aan de gebruikerszijde leveren distributies een complete set tools, bibliotheken en toepassingen, vaak onder open source-licenties zoals GPL, LGPL en BSD. Het geheel vormt een functionerend userland naast de kernel.

Distributies combineren de kernel met het gebruikersland en beheren software via pakketbeheerders zoals apt, dnf, pacman of emerge. Het init-systeem varieert; systemd is in veel moderne systemen dominant, maar alternatieven zoals OpenRC en SysVinit bestaan ook.

Linuxsystemen kenmerken zich door multitasking, multiuser-omgevingen en POSIX-naleving. Ze bieden hardware-abstractie via drivers en ondersteuning voor talrijke bestandssystemen. Moderne systemen maken gebruik van namespaces en cgroups voor isolatie en resource management; containers (bijv. Docker) en orkestratie (Kubernetes) spelen een sleutelrol in bedrijfsomgevingen en de cloud.

Toepassingen variëren van desktops tot servers, high-performance computing en embedded apparaten. Linux is wijdverspreid in datacenters, supercomputers en cloudinfrastructuren. Licenties en ontwikkeling zijn open-source gericht met regelmatige releases; veel distributies bieden LTS-versies met lange ondersteuning. De Linux-kern werd in 1991 door Linus Torvalds vrijgegeven, aanvankelijk als hobbyproject.