Laserbelichting

Laserbelichting verwijst naar het gebruik van lasertechnologie als lichtbron bij belichting voor fotografie, film, theater en wetenschappelijke beeldvorming. Lasers leveren doorgaans een zeer geconcentreerde, coherente en vaak mono­chromatische lichtbundel, waardoor ze onder hoge intensiteit en met korte belichtingstijden kunnen werken.

De belangrijkste kenmerken van laserbelichting zijn de hoge lichtopbrengst per straalafstand, de mogelijkheid tot pulslichten met zeer korte duur en de kleurzuiverheid van het licht. Dit maakt lasers geschikt voor het invullen van scènes over lange afstanden, voor bevriezing van snelle bewegingen en voor speciale effecten. Veelgebruikte bronnen zijn diode-, solid-state- en gaslasers, soms geleverd als multispectrum- of modulaire systemen. Voor sommige toepassingen wordt het laserlicht opgesplitst, gecoördineerd en aangestuurd met pulsdignalen of scanners.

Een veelvoorkomend nadeel is speckle, een granulaire structuur die zichtbaar kan zijn op oppervlakken vanwege de coherentie van laserlicht. Dit speleffect kan de beeldkwaliteit beïnvloeden, maar kan worden verminderd met diffusers, beam shaping, meerdere invalshoeken of bewegende beams.

Veiligheid is een cruciale overweging bij laserbelichting. Lasers vallen onder stralingsveiligheid en klassenrichtlijnen die beperkingen opleggen aan output, afstand en toegestane toepassingen. Operators moeten rekening houden met oog- en huidbescherming en voldoen aan relevante normen en regelgeving, zoals nationale wetgeving en internationale normen voor laserveiligheid. Doorgaans vereist professioneel gebruik toezicht en geschikte trainings- en veiligheidsprotocollen.