Langeafstandswerking

Langeafstandswerking verwijst naar het besturen, monitoren en laten functioneren van systemen, apparaten of processen op afstand, meestal via telecommunicatie. Het idee is dat een operator op een andere locatie kan ingrijpen en de werking kan sturen, terwijl de zorg voor de verafgelegen installatie via sensoren en communicatiekanalen continu wordt gevolgd. De term duidt op een combinatie van afstandsbediening, remotely verkregen gegevens en terugkoppeling die nodig is om taken op afstand uit te voeren.

Toepassingsgebieden omvatten onder meer teleoperatie en telepresence in de industrie en de gezondheidszorg, remote monitoring van infrastructuur, en besturing van apparatuur in onbetreden of gevaarlijke omgevingen. Voorbeelden zijn het op afstand bedienen van robottaken in de olie- en gasindustrie, het monitoren van transformatoren en netwerken in de energievoorziening, het controleren van windturbines, en in de zorg het op afstand volgen van patiënten of, in vergelijking met directe chirurgie, telechirurgie onder strikte veiligheids- en latency-eisen.

Technologische bouwstenen bestaan uit betrouwbare communicatielijnen (bedraad of draadloos), sensoren die real-time data leveren, robuuste besturingssystemen en beveiligingsmaatregelen zoals encryptie en authenticatie. Een lage latentie en hoge beschikbaarheid zijn cruciaal, evenals interoperabiliteit tussen verschillende systemen en beveiligingsnormen.

De voordelen van langeafstandswerking omvatten verhoogde veiligheid door mensen niet in gevaarlijke omgevingen te hoeven brengen, operationele continuïteit en toegang tot moeilijk bereikbare locaties. Uitdagingen zijn onder meer latentie, afhankelijkheid van netwerken, risico’s op storingen en beveiligings- en aansprakelijkheidsvraagstukken. De term blijft in ontwikkeling door voortschrijdende communicatie- en automatiseringstechnologieën.

Zie ook: teleoperatie, telepresence, remote monitoring, automatisering.