Home

Landschapskenmerken

Landschapskenmerken zijn de waarneembare eigenschappen van een landschap die het gebied een herkenbare uitstraling geven. Ze ontstaan door een combinatie van natuurlijke processen en menselijke activiteiten en kunnen op uiteenlopende schaal worden beschreven, van een kleine vallei tot een groot regionaal landschap.

Natuurlijke kenmerken omvatten relief (hoogteverschillen zoals heuvels en dalen), hydrologie (rivieren, meren en bekkens), geologie en

De analyse van landschapskenmerken gebeurt met veldonderzoek en kaartanalyse, ondersteund door digitale hulpmiddelen zoals geografische informatiesystemen

Landschapskenmerken zijn relevant voor biodiversiteit, waterbeheer, klimaatbestendigheid en de beleving van een gebied. Ze vormen de

Voorbeelden van landschapskenmerken zijn rivierlopen en oeverzones, duingebieden en bossen, agrarische landschappen met perceelranden, lintachtige kernen

bodemsoorten,
en
de
samenstelling
van
vegetatie
en
ecosystemen.
Culturele
of
menselijke
kenmerken
betreffen
landgebruik
en
infrastructuur,
zoals
bebouwing,
wegen,
kanalen
en
dijken;
daarnaast
erfgoedkenmerken
zoals
boerderijen,
monumenten
en
windmolens.
(GIS)
en
beeldanalyse
van
luchtfoto's
of
satellietbeelden.
Ook
tijdreeksen
maken
het
mogelijk
veranderingen
in
landschapkenmerken
te
volgen.
basis
voor
ruimtelijke
planning,
natuurbehoud,
beleid
op
landelijk
en
stedelijk
niveau,
toerisme
en
cultuurhistorisch
behoud.
langs
wegen,
polders
en
dijken,
en
erfgoedclusters
zoals
boerderijen
en
kerken
langs
routes.