Klimaatdivestment

Klimaatdivestment is het terugtrekken of uitsluiten van investeringen uit fossiele brandstoffen door instellingen zoals overheden, universiteiten, pensioenfondsen en stichtingen. Het doel is klimaatverandering te beperken door financiering van olie-, gas- en kolenbedrijven te verminderen en kapitaal richting koolstofarme activiteiten en technologieën te verschuiven.

De beweging kreeg internationale aandacht in de afgelopen decennia en is onderdeel van het bredere duurzaam beleggen. Instellingen passen vaak negative screening toe die fossiele brandstoffen uitsluit, of verkopen (gedeeltelijk) hun fossiele aandelen; daarnaast wordt engagement gebruikt om bedrijven op klimaatbeleid aan te spreken.

Methoden omvatten uitsluiting, stapeling naar fossielvrije portefeuilles en transparante rapportage over klimaatrisico's. Sommige instellingen combineren uitsluitingen met actief aandeelhouderschap en beleid voor decarbonisatie.

Impact en kritiek: effecten op emissies en markten zijn omstreden. Kritiekpunten zijn onder meer dat uitsluiting mogelijk geen directe emissiereductie oplevert als kapitaal elders wordt geherinvesteerd, en vragen over fiduciair mandaat en rendement. Voorstanders benadrukken signaalwerking, politieke druk en vergroting van transparantie.

Toepassing en variatie: klimaatdivestment wordt toegepast door universiteiten, kerken, investeringsfondsen en sommige overheden. Het begrip wordt vaak gezien als onderdeel van bredere thema's zoals fossielverkoop, klimaatfinanciering en duurzame beleggingen.