Kleurglas

Kleurglas is glas dat zijn kleur verkrijgt door toevoeging van kleurstoffen tijdens de productie of door een oppervlaktebehandeling die het glas een bepaalde tint geeft. Het wordt veel toegepast in architectuur, kunst en interieurdecoratie. Kleurglas kan door het hele glas heen van kleur zijn (bulkgekleurde glas) of kleur krijgen door een laagje op het oppervlak, zoals glazuren of enamel dat na verhitting vastzit.

De colorering gebeurt op verschillende wijzen. Bij bulkgekleurde glas worden oxidekleurstoffen in het smeltglas gebracht, waardoor de kleur door het hele materiaal gaat. Voor speciale effecten kunnen glastoepassingen worden gemaakt met opaal- of kristalachtige toevoegingen. Een andere methode is schilderen met glas-enamel op het oppervlak, waarna het glas opnieuw wordt verhit zodat de tekening of tint permanent vastzit. Een klassieke techniek in het kader van religieuze vensters is het glas-in-lood: gekleurd glas wordt in stukken gesneden en met loodcame-systeem bij elkaar gehouden.

Veelgebruikte kleurstoffen zijn onder meer kobalt voor blauw, chroom voor groen, mangaan voor paars, koper voor groen of rood, en selenium of cadmium voor geel tot rood. Soms wordt ook goudchloride gebruikt om diepe rubijnrode tinten te bereiken. Kleurglas kan transparant, doorzichtig of oplos van kleur zijn, en opaal of melkachtig glas ontstaat door speciale additieven.

Toepassingen en behoud: kleurglas is kenmerkend voor historisch en religieus erfgoed, maar ook in modern kunstglas en interieurdesign voorkomt. Bij restauratie is compatibiliteit van materialen en rekening houden met lichtbestendigheid van de kleurstoffen belangrijk, omdat sommige pigmenten gevoelig zijn voor UV of chemische interacties.