Injectiesystemen

Injectiesystemen verwijzen naar systemen die vloeistoffen onder druk doseren in een doelgebied. In de auto-industrie gaat het vooral om brandstofinjectiesystemen die brandstof in de verbrandingskamer van een motor leveren. Doorgaans worden verschillende configuraties onderscheiden, zoals port fuel injection (PFI), waarbij brandstof via injectoren in de inlaatspruitstuk wordt gespoten vóór de inlaatklep, en directe brandstofinjectie (DI) waarbij brandstof rechtstreeks in de verbrandingskamer wordt geïnjecteerd. Moderne systemen kunnen zowel mechanische als elektronisch gestuurde componenten combineren en omvatten vaak systemen zoals common-rail diesels en directe benzine-injectie.

Belangrijke componenten van injectiesystemen zijn onder meer de brandstofpomp, de brandstofrail of leidingensysteem voor hoge of lage druk, injectoren, een drukregelaar of regelfilter, en een elektronische regelunit (ECU). Sensoren zoals de zuurstofsensoren, de massaluchtstroommeter (MAF) of een inlaatsensor (MAP), samen met de temperatuursensoren, leveren gegevens aan de ECU zodat de injectie nauwkeurig kan worden afgestemd.

De werking berust op elektronisch aangestuurde openingstijden en injectievolumes. De ECU bepaalt de pulsduur en het moment van injectie op basis van metingen uit het voertuig en bedrijfsomstandigheden, waardoor de brandstofverhouding en ontstekingstiming optimaal kunnen zijn. Multiport injectiesystemen kunnen voor elke cilinder apart worden aangestuurd, terwijl direct injecie-systemen grotere druk en precieze dosering mogelijk maken.

Voordelen van moderne injectiesystemen zijn onder meer betere brandstofefficiëntie, verminderde emissies en snellere motorrespons. Nadelen zijn hogere complexiteit, onderhoudskosten en mogelijke verstoppingen of carbon buildup bij onvoldoende onderhoud.