Infinitiefconstructie
Infinitiefconstructie is een term uit de Nederlandse grammatica voor een niet-verbale clause die is opgebouwd rond het infinitief, vaak met het particle te of met om te. De constructie dient als aanvullende clause en kan functioneren als onderwerp, lijdend voorwerp of voorsetselcomplement in een zin. Ze komt veel voor bij adjectieven, bij namen of bij bepaalde werkwoordsuitgangen, en is bovendien een manier om een handeling of toestand in een minder tijdgebonden vorm uit te drukken.
De belangrijkste vormen zijn het infinitief met te (te-infinitief) en het infinitief met om te (om te
Functie en gebruik: de infinitiefconstructie kan een eigenschap of toestand koppelen aan een bijvoeglijk deel (bijv.
Let op verschillen met verwante constructies: de gekozen vorm hangt af van het werkwoord, de grammaticale functie