Hogedruklaag

Een hogedruklaag is in de meteorologie een gebied in de atmosfeer waar de luchtdruk hoger ligt dan in de omgeving. Het ontstaat meestal onder invloed van anticyclonale stromingen, waarbij lucht in de lagere troposfeer afneemt van beweging en naar beneden daalt (subsidentie). Hierdoor is de atmosfeer relatief stabiel en is er weinig verticale menging.

Weersignalen zijn onder meer een heldere of nauwelijks bewolkte hemel, weinig wind en droog weer. In de winter kan een hogedruklaag gepaard gaan met temperatuurinversies die tot mist en rijp kunnen leiden; in de zomer levert een aanhoudende hogedruklaag vaak langdurig zonnig en warm weer op. Grote hogedruklagen kunnen dagen tot weken aanhouden en bepalen zo het weer in een regio.

Operationeel spelen hogedruklagen een rol bij weersverwachtingen: ze beperken vaak de ontwikkeling van wolken en neerslag en bepalen de stabiliteit van temperatuur en luchtkwaliteit. Luchtdrukmetingen met barometers geven aan dat het centrale drukgebied hoger is dan gemiddeld, vaak boven 1020 hPa, hoewel de exacte waarde varieert met seizoen en regio.

Andere termen die verwant zijn aan hogedruklaag zijn anticyclonale systemen en hogedrukgebieden. Voorbeelden uit de weerkunde zijn subtropische hogedrukgordels die grote delen van de oceaan domineren. Het begrip is relatief breed en kan zowel op korte termijn als op lange termijn weerspatronen aanduiden.