Fysiekstructureel

Fysiekstructureel is een term die verwijst naar de fysieke en structurele aspecten van een systeem, organisatie of omgeving. Het omvat alle tastbare elementen die de stabiliteit, veiligheid en operationele capaciteit bepalen, zoals bouwkundige constructies, installaties, ruimtelijke indeling en materiaalkeuzes. In tegenstelling tot de functionele of procesmatige aspecten richt fysiekstructureel zich op wat er fysiek aanwezig is en hoe dat is opgebouwd en onderhouden.

Toepassingsgebieden zijn onder meer vastgoed en infrastructuur, industriële faciliteiten, zorg- en onderwijsomgevingen, en datacenters. Belangrijke onderdelen zijn de constructieve staat van gebouwen (funderingen, draagmuren, vloeren en gevels), installaties (elektrische en technische systemen, HVAC), de ruimtelijke indeling en toegankelijkheid, brand- en veiligheidsvoorzieningen, en de onderhouds- en renovatieplanning die de levensduur beïnvloedt.

Beheer van fysiekstructurele aspecten behoort vaak tot facility management en asset management. Het doel is om risico’s zoals constructief falen, veroudering of storingen te beperken, kosten te beheersen en operationele continuïteit te waarborgen, met inachtneming van regelgeving en normen op het gebied van veiligheid en bouwkwaliteit.

Zie ook: facility management, vastgoedbeheer, bouwkunde, constructieve veiligheid, asset management.