Fluidetemperatuur

Fluidetemperatuur is de temperatuur van een vloeistof of gas, oftewel de maat voor de gemiddelde kinetische energie van de deeltjes in het fluïde. Het is een belangrijke toestandwaarde in thermodynamische systemen en kan lokaal variëren in ruimte en tijd door warmteoverdracht, menging en stroming. In veel praktijktoepassingen wordt gesproken van de bulktemperatuur van het fluïde, gemeten in het middelste deel van een stroming of in een opslagvat.

Temperatuur wordt uitgedrukt in graden Celsius (°C) of Kelvin (K); conversie: K = °C + 273,15. Voor metingen worden sensoren zoals thermometers, thermokoppels, RTD's of infraroodsensoren gebruikt. Immersie- of langs-sensoren meten de vloeistoftemperatuur direct; voor gassen kunnen speciale sensoren of infraroodmetingen worden toegepast. Meetfouten kunnen ontstaan door vertraging in respons, warmtegeleiding tussen sensor en omgeving, druk- of samenstellingvariaties en kalibratieproblemen.

De fluidetemperatuur beïnvloedt fasetransities, viscositeit, dichtheid en warmtecapaciteit, en daarmee warmte- en massatransport in systemen. Bij water bepalen temperatuur en druk de kook- en vriespunten; voor andere stoffen gelden andere limieten. In stromingsomstandigheden bepaalt het temperatuurprofiel, samen met druk en samenstelling, het gedrag van processen zoals warmtewisseling en chemische reacties.

Toepassingen komen voor in verwarmings-, ventilatie- en airconditioningsystemen, koelinstallaties, motoren en industriële processen, voedselproductie en meteorologie. Een nauw beeld van fluidetemperatuur vereist vaak metingen op meerdere plaatsen en correcte kalibratie om lokale temperatuurverschillen goed te kunnen interpreteren.