Erlenmeyerkolven

Erlenmeyerkolven zijn een type laboratoriumkolf met een conische romp, een platte onderkant en een korte, smalle hals. Het ontwerp maakt voorzichtig mengen mogelijk zonder veel morsen en vermindert verdamping doordat de opening relatief gering is. Ze bestaan meestal uit glas, met borosilicaatglas als veelvoorkomende keuze vanwege hittebestendigheid, maar er zijn ook kunststofvarianten die autoclaveerbaar zijn. De flessen komen in diverse inhoudsvolumes, variërend van circa 50 milliliter tot meerdere liters; gangbare maten zijn onder meer 125 ml, 250 ml, 500 ml en 1 liter. Op de zijkant bevinden zich vaak graduatie-strepen om het volume af te lezen; sommige modellen hebben een duidelijke maataanduiding.

Gebruik en toepassingen: Erlenmeyerkolven worden veelvuldig gebruikt voor het mengen en verwarmen van vloeistoffen, het tijdelijk bewaren van oplossingen en het uitvoeren van titraties of andere volumedriften. Door de conische vorm kunnen inhoud en vloeistof beter worden gemengd door schudden of voorzichtig ronddraaien terwijl morsen beperkt blijft. De hals kan worden afgesloten met een stopper of schroefdeksel, waardoor de inhoud afgedekt kan blijven tegen stof en verdamping, terwijl bij sommige toepassingen gasuitwisseling mogelijk blijft.

Geschiedenis: De vorm en naam verwijzen naar de Duitse chemicus Emil Erlenmeyer, die dit type kolf in de jaren 1860 introduceerde. DeErlenmeyerkolven zijn sindsdien uitgegroeid tot een begrip in laboratoria over de hele wereld.