Elektrody

Elektrody to przewodzące elementy zapewniające kontakt elektryczny między obwodem a medium elektrochemicznym, takim jak elektrolit, tkanka biologiczna lub inny materiał przewodzący. Służą do wprowadzania prądu do medium oraz do odbierania sygnałów elektrycznych. W zależności od zastosowania rozróżnia się elektrody bierne i aktywne; w elektrochemii mówi się także o anodzie i katodzie, a w praktyce często stosuje zestaw składający się z elektrody roboczej, elektrody odniesienia i elektrody przeciwnej.

Materiały elektrod zależą od środowiska pracy i biokompatybilności. Do popularnych należą metale szlachetne (platyna, iryd, złoto), grafit i inne materiały węglowe, a także powłoki ceramiczne i polimerowe. W medycynie stosuje się elektrody pokryte żelem zapewniającym przewodnictwo ze skórą. Impedancja i stabilność elektrody są kluczowe dla jakości sygnału lub wydajności procesów.

Zastosowania obejmują elektrochemię (elektroliza, galwanizacja), magazynowanie energii (baterie, ogniwa litowo-jonowe), spawanie łukowe (elektrody topliwe i nietopliwe), czujniki chemiczne i biologiczne oraz implantowalne i powierzchniowe elektrody medyczne (np. do EKG, EEG, EMG, stymulacja nerwowa).

Konstrukcja elektrody obejmuje materiał, kształt, powłoki, izolację i łączność z przewodem. Ważne parametry to impedancja kontaktu, stabilność chemiczna, biokompatybilność i trwałość. Odpowiedni dobór elektrod zależy od środowiska pracy, wymaganego transferu ładunku i warunków bezpieczeństwa.