Driftcorrecties

Driftcorrecties zijn bewerkingen die bedoeld zijn om langzame veranderingen in meetwaarden te verwijderen die niet het onderzochte verschijnsel weerspiegelen. Deze drift kan ontstaan door instrumentdrift, variatie in omgevingstemperatuur, sensorveroudering of kalibratiefouten. Het doel is de feitelijke signaalveranderingen zichtbaar te houden terwijl de geleidelijke baseline drift wordt weggewerkt.

Veelvoorkomende contexten zijn time-lapse beeldvorming in microscopie, lange meetreeksen in biomedische sensoren en astronomische of aardobservatiegegevens waar zowel de sensor als de atmosfeer driften vertonen. In beeldvorming worden opeenvolgende frames afgestemd om verschuivingen door drift of beweging van optische onderdelen te corrigeren, zodat consistente objectposities behouden blijven.

Methoden variëren van hardwarematige stabilisatie tot softwarematige beeldregistratie en driftmodellering. Typische technieken omvatten beeldregistratie met cross-correlatie of fasecorrelatie, het gebruik van fiduciële markeringen en het modelleren van drift als een lineaire of polynomiale trend waarbij de drift wordt verwijderd. Bij signaalmetingen kan baseline-detrending of het toepassen van high-pass filtering worden ingezet om langdurige offsets te verwijderen.

Evaluatie en beperkingen: prestaties worden beoordeeld met metrics zoals root-mean-square fout tussen geregistreerde frames, drift-snelheid (bijvoorbeeld pixels per minuut) of de stabiliteit van het signaal. Driftcorrectie werkt doorgaans het beste bij langzame, monotone drift; bij snelle of niet-lineaire drift kan correctie leiden tot verlies van echte signaalcomponenten of tot interpolatiefouten.