Displaysystemen

Displaysystemen zijn systemen die visuele informatie aan een waarnemer tonen. Ze bestaan uit een display (het scherm) en de bijbehorende rand- en driver-elektronica die de beelden aansturen. Displaysystemen komen voor in computers, televisies, smartphones, kiosken, medische apparatuur en voertuigen en zijn bedoeld om grafische beelden, tekst en video’s weer te geven.

De belangrijkste displaytechnologieën zijn LCD (Liquid Crystal Display), OLED (Organic Light Emitting Diode) en MicroLED. CRT- en Plasma-technologieën bestaan nog in oudere of gespecialiseerde producten, maar komen zelden voor in huidige consumententoepassingen. LCD-schermen gebruiken vloeibare kristallen die licht doorlaten onder achtergrondverlichting; OLED- en MicroLED-schermen produceren licht per pixel, wat vaak resulteert in beter contrast en grotere kijkhoeken.

Belangrijke eigenschappen zijn beeldgrootte en -resolutie, beeldverhouding, helderheid en contrast, kleurdiepte en kleurnauwkeurigheid, kijkhoeken, responstijd en verversingssnelheid. LCD-schermen gebruiken doorgaans een achterlicht, terwijl OLED- en MicroLED-schermen per pixel licht produceren, wat bijdraagt aan een hoger contrast en energie-efficiëntie. Interfaces zoals HDMI, DisplayPort en USB-C (met DisplayPort- of Thunderbolt-alternate modes) koppelen displays aan bronnen.

Toepassingen omvatten computerschermen en televisies, smartphones en tablets, medische beeldvorming, automotive displays en dashboards, industriële en openbare signage, en gamingmonitoren. Displaytechnologieën beïnvloeden prestaties zoals beeldkwaliteit, responstijd en energieverbruik.

Trends en uitdagingen zijn onder meer hogere resoluties (4K/8K), HDR en bredere kleurdiepte, hogere verversingssnelheden, betere kleuren en kijkhoeken, energie-efficiëntie, en ontwikkelingen zoals flexibele en dunne panelen, zelfverlichtende technologieën en verbeterde calibratie.