Daklijn

Daklijn is de lijn die de bovenkant van een gebouw markeert waar dak en gevel elkaar ontmoeten. De term verwijst naar de silhouet van een gebouw zoals die langs de gevel te zien is en die sterk bijdraagt aan het karakter van een straat of wijk.

De daklijn wordt bepaald door verschillende elementen. Het type dak (plat, hellend, zadeldak, kleine knik), de hoogte van de dakrand of parapet, en eventuele toevoegingen zoals dakkapellen, lessenaarsdaken of gootlijnen beïnvloeden hoe de daklijn eruitziet. Ook de verhouding tussen dak en gevel en de aanwezigheid van uitsneden of schoorstenen kunnen de vorm van de daklijn bepalen.

Functioneel speelt de daklijn mee bij waterafvoer, isolatie en ventilatie. Bij moderne bouwprojecten kan de daklijn zo worden ontworpen dat hij energie-efficiëntie bevordert of inspeelt op daglichttoetreding. Daarnaast heeft zij een cruciale esthetische rol: zij draagt bij aan de herkenbare skyline van een gebouw en aan de harmonie met de omliggende bebouwing.

In de Nederlandse bouw- en stedenbouwcontext kan de daklijn mede bepalend zijn voor het beeld van een straatbeeld en kan zij onderliggend beleid of regels ondervinden die gericht zijn op uniformiteit en samenhang. Historisch gezien markeren veranderende daklijnen periodes en regionale bouwtradities. Zie ook: dakvlak, parapet, goot.