Contactlenzen

Contactlenzen zijn optische lenzen die direct op het hoornvlies worden geplaatst om refractieproblemen te corrigeren of om cosmetische redenen. In tegenstelling tot een bril bewegen ze mee met de ogen en zorgen zo voor een natuurlijk gezichtsveld en periferie van zicht.

Er bestaan verschillende typen. Zachte lenzen, gemaakt van hydrogel of silicone-hydrogel, zijn comfortabel en geschikt voor dagelijks gebruik. Gaspermeabele lenzen (RGP) zijn harder maar laten ook veel zuurstof door en kunnen langer meegaan bij juist onderhoud. Daarnaast bestaan er verschillende vervangingstypes: dagelijks wegwerp, frequente vervanging en langere draagtijden zoals extended wear.

Materiaalkeuzes hangen af van draagduur, comfort en oogtoestand. Zachte lenzen komen in hydrogel- of silicone-hydrogel-formuleringen. RGP-lenzen zijn duurzamer en geven vaak scherpere randen bij bepaalde refractieveranderingen.

Fitting en recept vereisen een oogzorgprofessional. Een optometrist of arts bepaalt de juiste sterkte, basisboog en diameter en begeleidt een proefperiode en controleren op pasvorm en comfort. Het dragen kan kortdurend tot langere periodes omvatten, afhankelijk van het type en de aanbeveling.

Zorg en onderhoud zijn essentieel. Lenzen worden schoongemaakt en gedesinfecteerd volgens de voorgeschreven oplossing, bewaard in een schoon etui en nooit in contact gebracht met water. Het etui moet regelmatig worden vervangen. Langdurig dragen vereist advies van de zorgverlener en kan risico’s vergroten.

Veiligheid staat centraal. Onjuiste hygiëne kan leiden tot ooginfecties zoals keratitis, wat gepaard kan gaan met roodheid, pijn of wazig zicht en medische aandacht vereist. Ziektes zoals droge ogen kunnen ook invloed hebben op de geschiktheid voor lenzen.

Geschiedenis: de moderne zachte contactlenzen ontstonden in 1961 door Otto Wichterle en Drahoslav Lím; eerder bestonden voornamelijk rigid lenzen. Sindsdien zijn materialen en vervangingsschema’s uitgebreid.